Σουλεϊ-αμάν πια. Μα παντού υπάρχει ένας Τούρκος; Καλά σε κάθε κανάλι και περιοδικό, όπου κι αν κοιτάξεις μα σαρίκι θα δεις, μα φέσι, μα μαντήλα, μα μουστάκα. Αλλά βρίσκονται κι εκεί που ούτε θα το φανταζόσουν. Θα σου πήγαινε ποτέ στο νου ότι το στρούντελ, ένα από τα γλυκά-σύμβολα της Αυστρίας, ανάγεται στην τουρκική μαγειρική παράδοση;
Διότι ακόμη κι όταν πολεμούσε για να κατακτήσει την Ουγγρική αυτοκρατορία, ο Σουλεϊμάν τη βολή και την καλοπέρασή του δεν την απαρνιόταν. Μαζί του κουβαλούσε μαγείρους και ζαχαροπλάστες, να μην του λείψει ο μπακλαβάς, τα σιρόπια και τα σερμπέτια. Και να οι μπακλαβάδες, και να τα κανταΐφια, και να τα παστέλια, να τα ξεροκούλουμα, πολύ θέλει ο δόλιος ο Ευρωπαίος να ζηλέψει, ν’ αρχίσουν να τρέχουν τα σάλια του και να υποκύψει λιγωμένος στον πειρασμό του ανατολίτικου σιροπιού;
Ένα είδος στρούντελ είναι κι ο μπακλαβάς. Μην κοιτάς που εσύ τον ξέρεις απλωμένον σε ταψί και κομμένον στα φερώνυμα μπακλαβαδωτά κομμάτια. Ο ξακουστός γιαννιώτικος μπακλαβάς έχει κυλινδρικό σχήμα κι είναι τυλιγμένος ρολό, όπως ακριβώς ένα στρούντελ.
Ένα είδος στρούντελ είναι κι ο μπακλαβάς. Μην κοιτάς που εσύ τον ξέρεις απλωμένον σε ταψί και κομμένον στα φερώνυμα μπακλαβαδωτά κομμάτια. Ο ξακουστός γιαννιώτικος μπακλαβάς έχει κυλινδρικό σχήμα κι είναι τυλιγμένος ρολό, όπως ακριβώς ένα στρούντελ.
Μπορεί λοιπόν οι Αυστριακοί να έδιωξαν τους Τούρκους, κράτησαν όμως τον τούρκικο μπακλαβά. Διατήρησαν το κυλινδρικό σχήμα και το φύλλο κρούστας, αγνόησαν το σιρόπι και αντικατέστησαν τους ξηρούς καρπούς με τα μήλα, που αφθονούσαν στη χώρα τους.
Κι όταν η Βενετία έπαψε να βρίσκεται υπό Αυστριακή κατοχή, κράτησε κληρονομιά της το στρούντελ, που είναι πια ένα τυπικό γλυκό και της βορειοανατολικής Ιταλίας. Το “Strucolo de sariese” με τ’ όνομα …
Στρούντελ με κεράσια
Strucolo de sariese
Strucolo de sariese
υλικά:
500 γρ. κεράσια
140 γρ. ζάχαρη προτίμησα καστανή)
70 γρ. τριμμένη φρυγανιά (ή μπισκότο)
50 γρ. βούτυρο ή μαργαρίνη
ξύσμα λεμονιού
1 φύλλο σφολιάτα
Πλένουμε τα κεράσια και αφαιρούμε τα κουκούτσια με το ειδικό εργαλείο.
Λυώνουμε σε χαμηλή φωτιά το βούτυρο, ρίχνουμε τη φρυγανιά και την καβουρντίζουμε να πάρει χρώμα και άρωμα.
Ανακατεύουμε τα κεράσια με τη ζάχαρη και το ξύσμα λεμονιού και αν θέλουμε στάζουμε λίγες σταγόνες από το χυμό του.
Ξετυλίγουμε τη σφολιάτα και την ανοίγουμε ελαφρά με τον πλάστη.
Απλώνουμε στη μισή επιφάνεια την καβουρντισμένη φρυγανιά.
Απλώνουμε πάνω από τη φρυγανιά τα κεράσια.
Κλείνουμε τις άκρες, διπλώνουμε τη σφολιάτα και σκεπάζουμε τα κεράσια.
Δε χρειάζεται να τυλίξουμε ρολό, ούτε να φτιάξουμε ένα σφιχτό κύλινδρο. Απλώς καλύπτουμε τη γέμιση, διπλώνοντας από πάνω τη σφολιάτα.
Κλείνουμε τις άκρες ενώνοντάς τες με το χέρι ή πιέζοντας με πηρούνι.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 200 βαθμούς κελσίου, για 40΄ περίπου.
Πασπαλίζουμε με άχνη και κόβουμε προσεκτικά σε φέτες.
Μπορούμε να αντικαταστήσουμε τη σφολιάτα με φύλλα κρούστας καλά βουτυρωμένα και τα κεράσια με βύσσινα.
Μου κρατας συντροφια καθε βραδυ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟισταθερες αξιες και η ανυστεροβουλη αγαπη
Δεν χανονται ποτε
Θειουλα
Μια καλή κουβέντα αξίζει όσο και μια τονωτική ένεση. Ευχαριστώ πολύ.
Διαγραφή