Τορτελίνι με ρικότα …

Πάντα το πρωί του Μ. Σαββάτου όλα δείχνουν καλύτερα.
Η Μ. Παρασκευή είναι πίσω μας, η ώρα της Ανάστασης πλησιάζει, η ατμόσφαιρα δεν είναι πια τόσο βαριά.

Θέμα της ημέρας:  Άρτος και θεάματα.
Ευκαιρία να δούμε και να μάθουμε όσα περισσότερα μπορούμε, ξεκινώντας από την αναζήτηση του άρτου. Του φημισμένου pane di Matera.

   
Προϊόν Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης (ΠΓΕ), παράγεται μόνο από διαπιστευμένα αρτοποιεία και κάτω από ιδιαίτερα αυστηρές προδιαγραφές, ορισμένες από τις οποίες είναι πολύ εντυπωσιακές. 

Η προετοιμασία του προζυμιού διαρκεί πάνω από 12 ώρες και περιέχει μεταξύ άλλων και πολτό φρούτων, η αυστηρή αναλογία συγκεκριμένου τύπου αλεύρων, το πάχος της κόρας δεν πρέπει να ξεπερνά τα 3 χιλιοστά και το χρώμα της πρέπει να θυμίζει το χώμα της Απουλίας, το βάρος του ψωμιού πρέπει να είναι απαραίτητα ένα ή δύο κιλά και το πιο εντυπωσιακό - πρέπει να παραμένει μαλακό για τουλάχιστον επτά ημέρες το ένα κιλό και εννέα ημέρες τα δύο κιλά.

 

Όπως κι αν το φτιάχνουν πάντως, αποτελεί μια γαστρονομική εμπειρία από μόνο του. Το δοκιμάσαμε στο πρωινό μας με μέλι, στο μεσημεριανό μας με φρέσκια ρικότα και ντομάτα, σε αυτοσχέδια σάντουιτς με μοτσαρέλα και σαλάμι και δεν το χορταίναμε. Κι αυτό που φέραμε μαζί μας όντως διατηρήθηκε μαλακό για μια ολόκληρη εβδομάδα.

Αρκετά με τον άρτο όμως, ήρθε η ώρα για τα θεάματα …

Η εκκλησία του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή, αναλλοίωτη από το 1233 οπότε και ολοκληρώθηκε, δίνει μια γερή γεύση από “Κώδικα Ντα Βίντσι” και συγκεκριμένα το παρεκκλήσι με τους τάφους των ιπποτών …

  

Το μυστηριώδες οκταγωνικό κάστρο του 13ου αιώνα, το Castel del Monte, που δεσπόζει στην κορυφή ενός λόφου, άριστα διατηρημένο …

  

… και απεικονίζεται στο ιταλικό κέρμα του ενός λεπτού. 

Και για να μην ξεχνιόμαστε, μια συνταγούλα λάφυρο από τη γείτονα, η οποία γίνεται σε 5΄  με το ρολόι …

Τορτελίνι με ρικότα 

   

υλικά:
250 γρ. φρέσκα τορτελίνι (εδώ γεμιστά με προσιούτο)
250 γρ. ρικότα      

Βράζουμε σε αλατισμένο νερό τα τορτελίνι, σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας (τα φρέσκα βράζουν σε 2΄-3΄). 

Κρατάμε λίγο από το νερό, στραγγίζουμε τα τορτελίνι και τα περιχύνουμε με λίγο ελαιόλαδο.

Σ’ ένα τηγανάκι ζεσταίνουμε τη ρικότα και το νερό που κρατήσαμε και ανακατεύουμε να ομογενοποιηθούν. 

Ρίχνουμε τη σάλτσα στα τορτελίνι και σερβίρουμε αμέσως.

Οι Ιταλοί δεν χρησιμοποιούν σάλτσα στα γεμιστά ζυμαρικά, όπως τα τορτελίνι ή τα ραβιόλι. Τα περιχύνουν με λίγο λάδι και τα τρώνε πασπαλισμένα με τυρί.


Σύμφωνα με μια χαριτωμένη ιστορία, τα τορτελίνι δημιουργήθηκαν από έναν πανδοχέα που κρυφοκοίταζε από την κλειδαρότρυπα τη Λουκρητία Βοργία, όταν κατέλυσε στο πανδοχείο του. Κατάφερε να δει μόνο τον αφαλό της, αλλά ήταν αρκετή έμπνευση για να κατέβει στην κουζίνα του και να δημιουργήσει τα τορτελίνι.

.