Τρίτη 13 Αυγούστου 2019

Σουλτάν κεμπάπ προσεχώς …

…Δε φταίω εγώ, το μάτι μου φταίει. Διότι από μάτια στεκόμαστε πολύ καλά. Δεν ξέρω αν τά ’χεις προσέξει βέβαια, αλλά είναι ένα χάρισμα που μας τό ’δωσε ο Θεός. Τα είδες; Δεν είναι ίδια. Αυτό είναι αλλιώτικο, αυτό είναι το καλό, τό ’χω για τις μακρινές αποστάσεις.





Αυτό μ’ έκαψε λοιπόν, το μάτι μου το τσακίρικο, αυτό για τις μακρινές αποστάσεις. Τόσο μακρινές, που έφτασε μέχρι την Κομοτηνή και καρφώθηκε σ’ ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον φαγητό, στη βιτρίνα τοπικού εστιατορίου.
-Τι είναι αυτό; ρώτησα η αθώα παιδίσκη.
-Σουλτάν κεμπάπ, μου απάντησαν.
Εμένα μου έμοιαζε με μακεδονική τούμπα πριν την ανασκαφή. Πολλά υποσχόμενο οπτικά αλλά χωρίς να ξέρεις τι υπάρχει μέσα.
-Και τι έχει μέσα; ξαναρώτησα θαρρετά.
-Κοτόπουλο, μελιτζάνα και λαχανικά μέσα σε γιουφκά κι από πάνω μπεσαμέλ, μου απάντησαν και με φαρμάκωσαν.
Διότι όχι να το φάω, ούτε να το δοκιμάσω μπορώ. ΄Όμως έκανα πέτρα την καρδιά και πήρα μερίδας δύο σε πακέτο. Να τις αναλύσω με την ησυχία μου και να φάει βασιλικά ο τυχεράκιας έτερος …












     





Σε αντίθεση με το Γιώργο Κωνσταντίνου όμως, που δεν ήθελε να το μάθει το προφιτερόλ αλλά ήθελε να το φάει, εγώ το sultan kebab θέλω να το μάθω. Και να το φτιάξω. Πάραυτα











Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου