Φανουρόπιτα …

… Πού 'ναι τα ... Όχι τα χρόνια, ωραία χρόνια. Αυτά παρήλθον. Μάλλον ανεπιστρεπτί, ίσως και να ξανάρθουν.
Το μόνιμο “πού ’ναι”, αυτό το φλέγον και αναπάντητο προαιώνιο ερώτημα, το θέτει διαρκώς στο σπίτι μας ο-νοικοκύρης-του σπιτιού-χίλια-χρόνια-να-ζήσει.
Πού είναι τα γυαλιά μου, πού είναι το κινητό μου, πού είναι το τσαντάκι μου, πού είναι τα κλειδιά μου και φτου κι απ’ την αρχή.
Πάλι καλά που ο πάνσοφος και πανάγαθος προνόησε και συνέδεσε άρρηκτα κεφάλι και λαιμό και μας γλύτωσε από ένα επιπλέον ψάξιμο.
Όσο για τις απαντήσεις, ποικίλλουν ανάλογα με τη διάθεση και τις αντοχές της στιγμής και κυμαίνονται από πρακτικές, όπως "στη μύτη σου, κάλεσε το κινητό να παίξουμε τον κρυμμένο θησαυρό, μάλλον ξέχασες το τσαντάκι στο αυτοκίνητο/γραφείο/λεωφορείο, θυμήσου να σου πάρω το μπρελόκ που του σφυρίζεις κι απαντάει",  μέχρι καλτ και ομοιοκατάληκτες "πού; στ’ αμπέλι του παππού ή εκεί που κλ… η αλεπού".
Υπάρχουν όμως κι εκείνες οι φορές που μάταια κάνεις το σπίτι άνω-κάτω για μέρες, που σπας το κεφάλι σου χωρίς αποτέλεσμα, που όσο κι αν ψάξεις σε όλα τα πιθανά και απίθανα μέρη το Lost παραμένει Lost σε όλους τους κύκλους επεισοδίων.
Και τώρα; Who you gonna call ? Η λύση είναι μία κι ο δρόμος μονόδρομος …

Φανουρόπιτα

  

υλικά:
250 ml ηλιέλαιο
250 ml νερό
200 ml χυμός πορτοκαλιού
200 γρ ζάχαρη
600 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 φακελάκι μπέικιν πάουντερ
5 γρ. μαγειρική σόδα
ξανθές σταφίδες
μαύρες σταφίδες
κανέλλα
γαρύφαλλο (τριμμένο)
ξύσμα πορτοκαλιού
σουσάμι

Δουλεύουμε μαζί το ηλιέλαιο, το νερό, το χυμό, τη ζάχαρη, το ξύσμα και τα κανελλογαρύφαλλα, μέχρι να διαλυθεί η ζάχαρη. 

Ρίχνουμε λίγο-λίγο το αλεύρι, μαζί με το μπέικιν και τη σόδα, ανακατεύοντας για να μη δημιουργηθούν σβώλοι. 

Τελευταίες ρίχνουμε τις σταφίδες και ανακατεύουμε καλά το μείγμα, που πρέπει να είναι λείο και ρευστό. 

Λαδώνουμε και αλευρώνουμε ένα αντικολλητικό ταψί με διάμετρο 28-30 εκ. και αδειάζουμε τη ζύμη.

   

 

Πασπαλίζουμε την επιφάνεια με μπόλικο σουσάμι. 

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς κελσίου, για 50΄ περίπου. 

Βυθίζουμε λοξά ένα μαχαίρι στο κέντρο του γλυκού και αν δε βγει στεγνό, ψήνουμε για 10΄ ακόμη.

  

Μπορούμε να εμπλουτίσουμε τη ζύμη κατά βούληση προσθέτοντας καρύδια, κονιάκ, μοσχοκάρυδο ή ό,τι άλλο μας αρέσει, φροντίζοντας πάντα ο αριθμός των υλικών να παραμένει μονός, για να διατηρηθεί η “μαγική” δύναμη της φανουρόπιτας.