Cooking Helena My life (in) recipes: Προτάσεις για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι …

Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2012

Προτάσεις για το χριστουγεννιάτικο τραπέζι …

... Περάστε αν γουστάρετε,

που έλεγε και η Ασημί/Λαμέ και μη προς κακοφανισμό σας, που στραβομουτσουνιάσατε με το λαϊκόν της προσκλήσεως.

Έτοιμο το χριστουγεννιάτικο γεύμα, το τραπέζι στρώθηκε, οι κοιλιές γουργουρίζουν, οι μύτες ρουφάνε λαίμαργα τις μυρωδιές που βγαίνουν απ’ την κουζίνα. Πόσα χριστουγεννιάτικα γεύματα να έχω μαγειρέψει όλα τα χρόνια; Πόσα πειράματα, πόσοι θρίαμβοι, μαζί και με τις αναπόφευκτες πανωλεθρίες;

Σούπες, ορεκτικά, πίτες, κυρίως κι επιδόρπια. Να τα βάλω σε μια σειρά, σ’ ένα εικονικό μενού;

Με σούπα ξεκινάει παραδοσιακά, να στρώσει και το στομάχι απ’ τη νηστεία – ναι, υπάρχει νηστεία και πριν τα Χριστούγεννα, άσχετα αν είναι πιο ελαφριά από της Μεγάλης Σαρακοστής.

Αν δεν θέλεις ξανά γιουβαρλάκια ή λαχανοντολμάδες, μια ορεκτική καροτόσουπα είναι ό,τι πρέπει. Ή μια σούπα με πράσα με φιδέ, για να αξιοποιήσεις κι όσα πράσα δε χωρέσουν στο απαραίτητο χοιρινό. Κι αν δεν θέλεις να το παρακάνεις με τα πράσα, φτιάξτο μόνο με σέλινο. Ένα χοιρινό πάντα υπάρχει στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι, ας είναι και το λιτό και οικονομικό χοιρινό με πατάτες και καρότα ή το πανεύκολο χοιρινό στη λαδόκολλα.

Και πάμε στη βασίλισσα του τραπεζιού, τη γεμιστή γαλοπούλα. Αν έχουμε πολλούς καλεσμένους χρειάζεται μια ολόκληρη, άσχετα αν πάντα περισσεύει και ψάχνουμε τρόπους να ανακυκλώσουμε ό,τι έμεινε, είτε γεμίζοντας κυδώνια με τη γέμιση που δε φάγαμε, είτε μαγειρεύοντας με πράσα τα ψαχνά που περίσσεψαν. Υπάρχουν όμως εξαιρετικές και οικονομικότερες λύσεις για λιγότερα πρόσωπα: στήθος γαλοπούλας σ’ ένα ιταλικό στιφάδο ή ένα μεγάλο μπούτι στη γάστρα.

Καλό κι άγιο το κρέας, αλλά μόνο του δεν κατεβαίνει. Θέλει ένα γιορτινό ρύζι με κάστανα και κουκουνάρι ή ολόκληρες πατατούλες με μυρωδάτη σάλτσα, ακόμη και τις κομψευάμενες dauphinoise.

Στις σαλάτες οι επιλογές είναι ατέλειωτες. Θα σου θυμίσω μόνο την ιδιαίτερη σαλάτα με σελινόριζα, που είναι και στην εποχή της, το δροσερό coleslaw και το βρώσιμο έλατο.

Και φτάσαμε στο επιδόκιο. Λόγω της ημέρας, Αντωνάκη μου, επιβάλλεται το σιροπιαστό για να είναι γλυκές οι μέρες κι οι κουβέντες, αλλά κι ένα γλυκό με φύλλα που να παραπέμπει στα σπάργανα του Χριστού. Κλασσικές επιλογές ο μπακλαβάς με φυστίκι ή ο λαδομπακλαβάς, το γαλακτομπούρεκο ή το γιαννιώτικο, ακόμη και μια απλή πατσαβουρόπιτα, η οποία έγινε της μόδας και μοσχοπουλιέται πια στα ζαχαροπλαστεία ως πορτοκαλόπιτα. Αν βαρέθηκες το κανταΐφι, ένα κιουνεφέ είναι ό,τι πρέπει. Αν πάλι θες ευρωπαϊκό αέρα ανασκουμπώσου για κορμό ή μια μπλακ φόρεστ.

Για τα αυτονόητα, μελομακάρονα και κουραμπιέδες δε χρειάζεται να σου πω. Ούτε για τα τρουφάκια …

καροτόσουπα