... Από κει που ο τόπος μας ήταν κλειστός, έγινε ανοίξαμε και σας περιμένουμε. Είμεθα δημοφιλής προορισμός και με τη βούλα, σαν τα παπιά κατεβαίνουν τα πούλμαν τη Δωδώνης, το ένα πίσω απ' τ' άλλο, για να φρακάρουν το μώλο. Εδώ κι οι σχολικές εκδρομές, εδώ κι οι τουρίστες του σαββατοκύριακου, εδώ η μισή Αλβανία, εδώ οι λάτρεις των βουνών και των ποταμιών, εδώ οι σύλλογοι και τα γκρουπ των συνταξιούχων, εδώ αυτοί που δε μπορούν να κουμαντάρουν τα γιγάντια τζιπ τους, εδώ κι οι λάτρεις της ιστορίας και των μουσείων της πόλης. Κι οι λίγοι που ελπίζουν ν' ακούσουν τα μπακίρια να βελάζουν.
Αποφεύγω να μπαίνω στην πόλη τέτοιες εποχές, δηλαδή σχεδόν όλες. Κάποιες φορές όμως, περνάω με τ' αμάξι ειδικά για να κάνω χάζι όλες τις φυλές. Τις ουρές στα μέρη που όλοι συστήνουν, τους πιασμένους στις τουριστοπαγίδες, τους κυριλέ, τους εναλλακτικούς, τους απλούς, τους εντελώς σουρεάλ, τους αληθινούς, τους από άλλο πλανήτη. Είμαι σίγουρη ότι κάπως έτσι θα κοιτάνε κι εμένα κάποιοι ντόπιοι στις πόλεις που πάω κι ας κάνω προετοιμασία πανελληνίων πριν εκδράμω.
Στο εξωτερικό το by locals είναι δημοφιλές, να προτείνουν οι ντόπιοι όσα ξέρει ο νοικοκύρης κι αγνοεί ο κόσμος όλος.
Δεν θα παραστήσω τη σοφή και τη σαμάνα, όσοι ντόπιοι τόσες γνώμες κι όλες σεβαστές. Κι αν γράφω εδώ κάποιες προτάσεις, είναι για φίλους και γνωστούς της κόρης μου που ανακαλύπτουν τα Γιάννενα κι όλο ρωτάνε. FAQ με δυο λόγια, πού να απαντάς στον καθένα ξεχωριστά, ας μείνει η ανάρτηση με τα τωρινά δεδομένα, δεν προβλέπεται νέα έκδοση, updates και δε συμμαζεύεται, παρόλο που η πόλη είναι πια σαν τον υδράργυρο, κάθε εβδομάδα αλλάζει, καινούρια ξεφυτρώνουν, παλιά κλείνουν, μαζί και κάποια μαγαζιά λιβελούλες. Και, εννοείται ότι δεν περιέχω τοποθέτηση προϊόντος, αυτό δα μας έλειπε, να παραστήσω την ινφλουέντζα στα πίσω-πίσω ...
Το τι θα δει ο καθένας, το βρίσκει εύκολα και το διαλέγει ανάλογα με τα ενδιαφέροντά του. Οπότε προχωρώ αμέσως στο φαγητό.
Μαγειρευτό φαγητό - και κυρίως μαγειρεμένο - μπορεί να φάει κάποιος στο Φύσα-Ρούφα στην Αβέρωφ, κατσαρόλες και ταβάδες όλα σε παράταξη, 24ωρη λειτουργία και πατσάς καθ' εκάστην.
Μαγειρευτό σε πακέτο, σε μεγάλη ποικιλία και καλές τιμές, στο Κουκί και το Ρεβύθι στο Άλσος. Και οπωσδήποτε μαζί, πίτες που φτιάχνουν καθημερινά ανοίγοντας φύλλο. Ηπειρώτικη λαχανόπιτα, τυρόπιτα, μακαρονόπιτα, αλευρόπιτα και τρεμουλιαστή γαλατόπιτα με κανέλλα.
Σουβλατζίδικα, ψησταριές και πιτογυράδικα (απαίσιος αλλά περιεκτικός όρος) ων ουκ έστιν αριθμός. Αγαπημένη μας πίτα με γύρο κλπ κλπ από την Ακρόπολη στη Ναπολέοντος Ζέρβα.
Ψητά, γύρος και μερίδες από την ψησταριά Στην πλατεία στα Σεισμόπληκτα, μακριά από το κέντρο.
Σούβλες, κοτόπουλα, κοκορέτσια και λοιπά προϊόντα σε πακέτο, στο Βαγόνι της γεύσης στη Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Τσιπουράδικα και μεζεδάδικα σε κάθε δρόμο και γωνιά. Το πιο παλιό και κλασσικό ο Θωμάς, ψηλά στη Δωδώνης. Πολύ καλός και ο Μπάμπης στα Σεισμόπληκτα.
Κρέπες σταθερά στην Άλλη Γεύση και στο Hippo.
Για ποτά μη με ρωτάς, δεν πίνω, δε γνωρίζω, δεν απαντώ.
Για καφέ σχεδόν παντού, ξεχωριστή εμπειρία όμως στη Σβούρα στους Λιγκιάδες, με θέα τη λίμνη και όλη την πόλη και ωραία γλυκά. Και στον υπέροχο Σαλίγκαρο στην Ανεξαρτησίας, που έχει μαγικό περιβάλλον και θεσπέσια σοκολάτα χωρίς γλουτένη.
Πιο ήσυχη και οικογενειακή εκδοχή το βαφλόσπιτο, όπως το λέγαμε μεταξύ μας, το Waffle's home στα Σεισμόπληκτα, περιοχή εκτός πόλης κάποτε, εκτός κέντρου τώρα.
Ως γνωστόν οι Ηπειρώτες είμαστε εξαιρετικοί φουρναραίοι και κρατάμε όλη την απανταχού αρτοποιία να, και πάνω μας χωρίς να κουραζόμαστε. Από τις αλυσίδες μέχρι τους συνοικιακούς φούρνους υπάρχουν επιλογές για όλους. Ο Πορίκης στην Πλατεία και το Γιαλί καφενέ, το Πέτρινο επίσης στο Γιαλί καφενέ και ο φούρνος στην Καλούτσιανη οι δικές μου.
Για μπουγάτσα θα δεις τις ουρές στο Select, απέναντι από το Ρολόι. Θα είμαι ειλικρινής, δεν έχω δοκιμάσει, δεν είμαι φίλη της μπουγάτσας. Από την άλλη έτρωγα (τότε που επιτρεπόταν) μετά μανίας σιροπιαστό κρουασάν με καρύδι και τουλούμπες από τον Παλαιοπάνο δίπλα στην Τράπεζα της Ελλάδος.
Και πάμε στα σιροπιαστά. Βαριέμαι και την αέναη συζήτηση για ελληνικό ή τούρκικο μπακλαβά κι αν ο γιαννιώτικος είναι καλύτερος από της Ξάνθης ή της Κομοτηνής. Για το σπίτι παίρνω μπακλαβά, κανταΐφι και γαλακτομπούρεκο από τον Καλατζόγλου, για δώρα και ταξίδια τα συσκευασμένα μπαστούνια από τον Κολιονάσιο, ένα με καρύδι, ένα με φυστίκι κι οπωσδήποτε ένα γιαννιώτικο που έχει και φύλλο κανταΐφι μαζί με του μπακλαβά.
Επειδή βλέπω ότι πάει μακριά η βαλίτσα κι απλώθηκε πολύ ο τραχανάς - κι αφού τό 'φερε η κουβέντα ο τραχανάς του Χαβέλα είναι εξαιρετικός όπως και τα φύλλα και οι πίτες του - φτάνει για σήμερα και επανέρχομαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου