... Αν η Σταχτοπούτα …
… είχε δυο δράμια μυαλό, δεν θα περίμενε να ιδεί χαΐρι από νεραϊδονονές και πρίγκηπες. Ούτε θα φορτωνόταν με μπιχλιμπίδια παριστάνοντας κάτι που δεν ήταν και τρέμοντας τη στιγμή της αποκάλυψης της αλήθειας.
Θα πήγαινε στον κήπο και θα έβρισκε μια ωραία κολοκύθα.
Θα την έπλενε καλά και θα την έκοβε στη μέση. Θα καθάριζε τους σπόρους κι αν είχε όρεξη θα έφτιαχνε ωραιότατο πασατέμπο να τρώει δίπλα στο τζάκι παρέα με τα ποντικάκια.
Θα έκοβε σε μεγάλα κομμάτια την κολοκύθα και θα την έβαζε σε ταψί μαζί με 3-4 σκελίδες σκόρδο, ολόκληρες και αξεφλούδιστες.
Θα έριχνε αλατοπίπερο, λίγο λάδι και μπόλικο θυμάρι και θα ανακάτευε καλά.
Θα έψηνε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς κελσίου, για 40΄ περίπου και θα είχε ένα απλό και πεντανόστιμο φαγητό, που τρώγεται ωραιότατα σκέτο αλλά και ως συνοδευτικό.
Κι αν είχε κι ο πρίγκηπας δυο δράμια μυαλό, αντί να πάρει σβάρα τις πόρτες με το υπόδημα ανά χείρας, θα έβγαινε μια βόλτα στα σοκάκια ακολουθώντας τη μύτη του.
Κι όπου του μύριζε φαΐ σπιτίσιο, καλομαγειρεμένο και λαχταριστό, θα χτύπαγε την πόρτα.
Γιατί και οι πρίγκηπες έχουν κοιλιά.
Ενίοτε δε και καρδιά.
Γιατί και οι πρίγκηπες έχουν κοιλιά.
Ενίοτε δε και καρδιά.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου