Στιφάδο με κάστανα και μανιτάρια ...

 … Αμαρτία εξομολογουμένη κακώς εξομολογήθηκε γιατί θα γίνει τούμπανο, έγραφε παλιά η Έλενα Ακρίτα. Εγώ όμως θέλω να τα πω χωρίς να με ρωτήσεις. Περίμενα να περάσουν οι γιορτές για να φτιάξω αυτό το στιφάδο με κάστανα και μανιτάρια. Παραφύλαξα υπομονετικά να βρω προβρασμένα κάστανα σε καλή τιμή - πάντα η περίοδος μετά τις γιορτές είναι γεμάτη τέτοιες ευκαιρίες και τα συσκευασμένα κάστανα ζουν όσο κι οι χελώνες, πήρα μικρά μανιτάρια, τα μικρότερα που μπόρεσα να βρω αλλά όχι αρκετά μικρά κατ' εμέ και κόλλησα στα κρεμμυδάκια του στιφάδου. Καταχρηστικά τα λένε κρεμμυδάκια αυτά που πουλάνε σε διχτάκια στα σούπερ μάρκετ, κρεμμυδάρες είναι αναλογικά με το βιτρούβιο κρεμμυδάκι στιφάδου. Στη λαϊκή δεν υπήρχε τίποτε, οπότε πίσω στο σούπερ μάρκετ. Υπήρχε και η κατεψυγμένη εκδοχή του μπάρμπα, στο σωστό μέγεθος και γλυτώνεις και το δακρύβρεκτο καθάρισμα, ήταν όμως σε πολύ λάθος τιμή για την τσέπη μου. Κι έτσι συμβιβάστηκα με τις κρεμμυδάρες. Και μετάνιωσα πικρά. Αυτή τη μία φορά που θα το φτιάξω, διότι δεν τρώμε κάθε τρεις και λίγο στιφάδο με κάστανα, έπρεπε να ξεχάσω πόσο με εκνευρίζει ο μπάρμπας και το σόι του και να επικεντρωθώ στα κρεμμυδάκια ...

Στιφάδο με κάστανα και μανιτάρια

υλικά:
500 γρ. κρεμμυδάκια για στιφάδο
300 γρ. κάστανα (προβρασμένα)
250 γρ. μικρά μανιτάρια
2 μέτρια καρότα σε ροδέλες
120 ml κόκκινο κρασί
1 κουτ. σούπας πετιμέζι
1 κουτ. σούπας μηλόξυδο
1 κουτ. γλ. αλεύρι
πάπρικα γλυκιά
4-5 κόκκους μπαχάρι
4-5 γαρύφαλλα (μοσχοκάρφια)
2 δαφνόφυλλα
μισό κλαράκι δεντρολίβανο

Καθαρίζουμε τα κρεμμυδάκια. Αφαιρούμε τα ποδαράκια από τα μανιτάρια και σκουπίζουμε τα καπελάκια τους με χαρτί κουζίνας.

Ζεσταίνουμε 4 κουταλιές ελαιόλαδο και ρίχνουμε τα κρεμμυδάκια. 

Τα σωτάρουμε 3΄-4΄ να γυαλίσουν.

Ρίχνουμε τα μανιτάρια και ανακατεύουμε.

Προσθέτουμε τα καρότα και τα κάστανα και τα σωτάρουμε όλα μαζί 3΄-4΄ ανακατεύοντας απαλά.

Ρίχνουμε το αλεύρι και ανακατεύουμε (θα προτιμούσα να το είχα παραλείψει).

Ρίχνουμε το κρασί και αφήνουμε 3΄-4΄.

Ρίχνουμε το πετιμέζι και το μηλόξυδο.

Αλατοπιπερώνουμε.

Ρίχνουμε τα μπαχαρικά/μυρωδικά και 1 κούπα νερό.

Τα δαφνόφυλλα και το δεντρολίβανο.

Καπακώνουμε και σιγομαγειρεύουμε μέχρι να μαλακώσουν καλά τα κρεμμύδια (για τα μεγαλούτσικα δικά μου χρειάστηκαν περίπου 40΄-45΄). Κατά τη διάρκεια του μαγειρέματος ανακατεύουμε 1-2 φορές και συμπληρώνουμε, αν χρειάζεται, λίγο ζεστό νερό.

Κλείνουμε τη φωτιά και αφήνουμε το φαγητό στο ζεστό μάτι να ηρεμήσει.

Σερβίρουμε.

Γιάννενα πρώτα ...

 ... Από κει που ο τόπος μας ήταν κλειστός, έγινε ανοίξαμε και σας περιμένουμε. Είμεθα δημοφιλής προορισμός και με τη βούλα, σαν τα παπιά κατεβαίνουν τα πούλμαν τη Δωδώνης, το ένα πίσω απ' τ' άλλο, για να φρακάρουν το μώλο. Εδώ κι οι σχολικές εκδρομές, εδώ κι οι τουρίστες του σαββατοκύριακου, εδώ η μισή Αλβανία, εδώ οι λάτρεις των βουνών και των ποταμιών, εδώ οι σύλλογοι και τα γκρουπ των συνταξιούχων, εδώ αυτοί που δε μπορούν να κουμαντάρουν τα γιγάντια τζιπ τους, εδώ κι οι λάτρεις της ιστορίας και των μουσείων της πόλης. Κι οι λίγοι που ελπίζουν ν' ακούσουν τα μπακίρια να βελάζουν.
Αποφεύγω να μπαίνω στην πόλη τέτοιες εποχές, δηλαδή σχεδόν όλες. Κάποιες φορές όμως, περνάω με τ' αμάξι ειδικά για να κάνω χάζι όλες τις φυλές. Τις ουρές στα μέρη που όλοι συστήνουν, τους πιασμένους στις τουριστοπαγίδες, τους κυριλέ, τους εναλλακτικούς, τους απλούς, τους εντελώς σουρεάλ, τους αληθινούς, τους από άλλο πλανήτη. Είμαι σίγουρη ότι κάπως έτσι θα κοιτάνε κι εμένα κάποιοι ντόπιοι στις πόλεις που πάω κι ας κάνω προετοιμασία πανελληνίων πριν εκδράμω.
Στο εξωτερικό το by locals είναι δημοφιλές, να προτείνουν οι ντόπιοι όσα ξέρει ο νοικοκύρης κι αγνοεί ο κόσμος όλος.
Δεν θα παραστήσω τη σοφή και τη σαμάνα, όσοι ντόπιοι τόσες γνώμες κι όλες σεβαστές. Κι αν γράφω εδώ κάποιες προτάσεις, είναι για φίλους και γνωστούς της κόρης μου που ανακαλύπτουν τα Γιάννενα κι όλο ρωτάνε. FAQ με δυο λόγια, πού να απαντάς στον καθένα ξεχωριστά, ας μείνει η ανάρτηση με τα τωρινά δεδομένα, δεν προβλέπεται νέα έκδοση, updates και δε συμμαζεύεται, παρόλο που η πόλη είναι πια σαν τον υδράργυρο, κάθε εβδομάδα αλλάζει, καινούρια ξεφυτρώνουν, παλιά κλείνουν, μαζί και κάποια μαγαζιά λιβελούλες. Και, εννοείται ότι δεν περιέχω τοποθέτηση προϊόντος, αυτό δα μας έλειπε, να παραστήσω την ινφλουέντζα στα πίσω-πίσω ...

Το τι θα δει ο καθένας, το βρίσκει εύκολα και το διαλέγει ανάλογα με τα ενδιαφέροντά του. Οπότε προχωρώ αμέσως στο φαγητό.

Μαγειρευτό φαγητό - και κυρίως μαγειρεμένο - μπορεί να φάει κάποιος στο Φύσα-Ρούφα στην Αβέρωφ, κατσαρόλες και ταβάδες όλα σε παράταξη, 24ωρη λειτουργία και πατσάς καθ' εκάστην.

Μαγειρευτό σε πακέτο, σε μεγάλη ποικιλία και καλές τιμές, στο Κουκί και το Ρεβύθι στο Άλσος. Και οπωσδήποτε μαζί, πίτες που φτιάχνουν καθημερινά ανοίγοντας φύλλο. Ηπειρώτικη λαχανόπιτα, τυρόπιτα, μακαρονόπιτα, αλευρόπιτα και τρεμουλιαστή γαλατόπιτα με κανέλλα.

Σουβλατζίδικα, ψησταριές και πιτογυράδικα (απαίσιος αλλά περιεκτικός όρος) ων ουκ έστιν αριθμός. Αγαπημένη μας πίτα με γύρο κλπ κλπ από την Ακρόπολη στη Ναπολέοντος Ζέρβα. 

Ψητά, γύρος και μερίδες από την ψησταριά Στην πλατεία στα Σεισμόπληκτα, μακριά από το κέντρο. 

Σούβλες, κοτόπουλα, κοκορέτσια και λοιπά προϊόντα σε πακέτο, στο Βαγόνι της γεύσης στη Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Τσιπουράδικα και μεζεδάδικα σε κάθε δρόμο και γωνιά. Το πιο παλιό και κλασσικό ο Θωμάς, ψηλά στη Δωδώνης. Πολύ καλός και ο Μπάμπης στα Σεισμόπληκτα.

Κρέπες σταθερά στην Άλλη Γεύση και στο Hippo.

Σάντουιτς πια μόνο από τα αγαπημένα Chubbies που μετακόμισαν από την Πρέβεζα στα Γιάννενα, στην οδό Ζάππα 6, ένα στενάκι στην αρχή της Ανεξαρτησίας. Κι οπωσδήποτε τη σούπα της ημέρας και το γλυκό με τη μαγική κολοκύθα.

Για ποτά μη με ρωτάς, δεν πίνω, δε γνωρίζω, δεν απαντώ. 

Για καφέ σχεδόν παντού, ξεχωριστή εμπειρία όμως στη Σβούρα στους Λιγκιάδες, με θέα τη λίμνη και όλη την πόλη και ωραία γλυκά. Και στον υπέροχο Σαλίγκαρο στην Ανεξαρτησίας, που έχει μαγικό περιβάλλον και θεσπέσια σοκολάτα χωρίς γλουτένη.

Πιο ήσυχη και οικογενειακή εκδοχή το βαφλόσπιτο, όπως το λέγαμε μεταξύ μας, το Waffle's home στα Σεισμόπληκτα, περιοχή εκτός πόλης κάποτε, εκτός κέντρου τώρα.

Ως γνωστόν οι Ηπειρώτες είμαστε εξαιρετικοί φουρναραίοι και κρατάμε όλη την απανταχού αρτοποιία να, και πάνω μας χωρίς να κουραζόμαστε. Από τις αλυσίδες μέχρι τους συνοικιακούς φούρνους υπάρχουν επιλογές για όλους. Ο Πορίκης στην Πλατεία και το Γιαλί καφενέ, το Πέτρινο επίσης στο Γιαλί καφενέ και ο φούρνος στην Καλούτσιανη οι δικές μου.

Για μπουγάτσα θα δεις τις ουρές στο Select, απέναντι από το Ρολόι. Θα είμαι ειλικρινής, δεν έχω δοκιμάσει, δεν είμαι φίλη της μπουγάτσας. Από την άλλη έτρωγα (τότε που επιτρεπόταν) μετά μανίας σιροπιαστό κρουασάν με καρύδι και τουλούμπες από τον Παλαιοπάνο δίπλα στην Τράπεζα της Ελλάδος.

Και πάμε στα σιροπιαστά. Βαριέμαι και την αέναη συζήτηση για ελληνικό ή τούρκικο μπακλαβά κι αν ο γιαννιώτικος είναι καλύτερος από της Ξάνθης ή της Κομοτηνής. Για το σπίτι παίρνω μπακλαβά, κανταΐφι και γαλακτομπούρεκο από τον Καλατζόγλου, για δώρα και ταξίδια τα συσκευασμένα μπαστούνια από τον Κολιονάσιο, ένα με καρύδι, ένα με φυστίκι κι οπωσδήποτε ένα γιαννιώτικο που έχει και φύλλο κανταΐφι μαζί με του μπακλαβά.

Επειδή βλέπω ότι πάει μακριά η βαλίτσα κι απλώθηκε πολύ ο τραχανάς - κι αφού τό 'φερε η κουβέντα ο τραχανάς του Χαβέλα είναι εξαιρετικός όπως και τα φύλλα και οι πίτες του - φτάνει για σήμερα και επανέρχομαι.