… Επιστροφή στις ρίζες. Τις δικές μας, τις παραδοσιακές, τις ηπειρωτικές. Καλά τα diaper cakes, εντυπωσιακά, μοντέρνα, πρωτότυπα – πλην ξενόφερτα και λίγα.
Διότι όταν έρχεται στον κόσμο ένα μωρό κι η λεχώνα γυρνάει στο σπίτι με το νεογέννητο πανευτυχής αλλά εξαντλημένη και κατάκοπη, εμείς οι Ηπειρώτισσες σπεύδομεν εις βοήθειαν φέρουσαι ως άλλαι Καρυάτιδαι, πλην όμως ουχί επί της κεφαλής, το εμβληματικό κανίσκι.
Κι είναι το κανίσκι ένα μεγάλο καλάθι, στρωμμένο μ’ ένα όμορφο κεντητό πανί ή τραπεζομάντηλο …
… και γεμάτο με προσεκτικά και σοφά επιλεγμένα πεσκέσια για τη λεχώνα.
Πρώτο και καλύτερο ένα καλοθρεμμένο κοτόπουλο – παλιότερα μια κότα από την αυλή – για να γίνει σούπα θρεπτική και δυναμωτική, που βοηθάει και το γάλα. Και μαζί τραχανάς, μακαρόνια και χυλοπίτες, να τρώει η οικογένεια μέχρι να ποδαρώσει η μάνα.
Κι ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί, παλιότερα μαυροδάφνη, δυναμωτικό κι αυτό και τονωτικό.
Κι ένα μπαστούνι μπακλαβάς κλωστός, με μέλι και καρύδια, να γλυκάνει το γάλα κι η ζωή του νεοφερμένου.
Κι από κει κι ύστερα, κάθε τόπος και ζακόνι, κάθε μαχαλάς και τάξη. Οι συνήθειες κάθε περιοχής εμπλουτίζουν ή παραλλάζουν το έθιμο, τα βασικά στοιχεία του όπως είναι παντού τα ίδια.
Κι απαραίτητη συνοδεία στο κανίσκι μια πίτα, τυρόπιτα ή κοτόπιτα, όλο με το σ’νί, μέσα στο ταψί της δηλαδή, ζεστή κι ολόφρεσκη όπως βγήκε από το φούρνο.
Είναι μια καλή βοήθεια για τη νέα μαμά αλλά και μια όμορφη παράδοση! Είναι ωραίο να θυμόμαστε τα έθιμα κάθε τόπου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι ακόμη, είναι ωραία η αίσθηση ότι κάποιος σε σκέφτεται πέρα από τα τυπικά ή τα κλασσικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι ότι γίνεσαι κι εσύ ένας κρίκος στην αλυσίδα της παράδοσης, που αξίζει να συνεχιστεί.
Ευχαριστώ πολύ.