… Απλά μαθήματα οικιακής οικονομίας.
… Αυτό ήταν ένα από τα πιο αγαπημένα μου κείμενα στο αναγνωστικό, όταν πήγαινα στο δημοτικό. Οι προετοιμασίες για το χειμώνα, οι προκαθορισμένες δουλειές και οι διακριτοί ρόλοι του καθενός, όλα όσα έκαναν το σπίτι της περιγραφής ένα σπίτι νοικοκυρεμένο, ένα φρούριο απόρθητο από τις επιθέσεις του χειμώνα, με είχαν τόσο εντυπωσιάσει, που έμειναν ολοζώντανα στη μνήμη μου - μια μνήμη που πασχίζει να θυμηθεί τι έφαγα χτες και πόσο έχει ο μήνας.
Αυτή τη σελίδα ξαναθυμήθηκα και φέτος κι αποφάσισα να φτιάξω –για πρώτη φορά ολομόναχη – τον τραχανά που θα μας ζεσταίνει το χειμώνα, σούπα νόστιμη και θρεπτική.
Ρώτησα μανάδες, γιαγιάδες, θειές και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις και κατέληξα στα εξής προαπαιτούμενα. Φρέσκο παστεριωμένο γάλα, καλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις, γερά μπράτσα και αντοχή στην ορθοστασία. Επίσης χρειάζονται μεγάλα τραπέζια τοποθετημένα σε σκιερό εξωτερικό χώρο και πολλά μέτρα καθαρό τούλι που θα αποθαρρύνουν τον άρχοντα των μυγών και τους υπηκόους του.
Συγκεκριμένη δοσολογία, δυστυχώς, δεν υπάρχει. Οι ποσότητες εξαρτώνται από την ποιότητα του αλευριού και το πόσο γάλα θα τραβήξει, καθώς και από το πόσον τραχανά θέλουμε να φτιάξουμε.
Κοσκινίζουμε το αλεύρι σε μεγάλη λεκάνη, ανοίγουμε στη μέση μια λακκούβα και ρίχνουμε λίγο-λίγο το γάλα. Ενσωματώνουμε σταδιακά το αλεύρι κάνοντας κυκλικές κινήσεις από το κέντρο προς τα τοιχώματα της λεκάνης.
Ζυμώνουμε καλά με γροθιές μέχρι να έχουμε μια συμπαγή ζύμη.
Τη σκεπάζουμε και την αφήνουμε να ξεκουραστεί.
Δυστυχώς εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε το ίδιο, γιατί πρέπει να ετοιμάσουμε τα τραπέζια που θα φιλοξενήσουν τον τραχανά …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου