… Η κυρά Σαρακοστή που λες, είναι μια σοβαρή μαντηλοδεμένη γυναίκα, χωρίς στόμα λόγω νηστείας ή με το μαντήλι μπροστά στο στόμα, με τα χέρια σταυρωμένα και με εφτά πόδια, ένα για κάθε εβδομάδα της νηστείας.
Παλιότερα την έφτιαχναν από ζυμάρι και κάθε Σάββατο έκοβαν ένα από τα πόδια της. Το τελευταίο το έκοβαν το Μ. Σάββατο και το έβαζαν στην πασχαλιάτικη κουλούρα. Όποιος το έβρισκε, ήταν ο τυχερός της χρονιάς.
Ωραίο το έθιμο, μόνο που αντί για ζυμαρένια κάθε χρόνο την Καθαρά Δευτέρα τυπώνουμε μια χάρτινη κυρά Σαρακοστή. Τη χρωματίζουμε με μελανά ως επί το πλείστον χρώματα και την αναρτούμε με κάθε μεγαλοπρέπεια στην πόρτα του ψυγείου.
Και όχι, δεν τρώμε τα χάρτινα ποδαράκια της.
Ξεκίνημα Σαρακοστής λοιπόν. Μας περιμένουν επτά εβδομάδες νηστείας, αλλά όχι και στέρησης. Προς το παρόν ας κεραστούμε ένα χαλβαδάκι …
Χαλβάς σιμιγδαλένιος
υλικά:
225 γρ. μαργαρίνη (ή 1 κούπα λάδι)
2 φλυτζάνια τσαγιού χοντρό σιμιγδάλι
2,5 φλυτζάνια τσαγιού ζάχαρη
4,5 φλυτζάνια τσαγιού νερό
λίγο μέλι
κουκουνάρι, σταφίδες
φλούδα πορτοκαλιού
κανελλόξυλο
Βάζουμε τη μαργαρίνη ή το λάδι να κάψει, ρίχνουμε το σιμιγδάλι και ανακατεύουμε συνεχώς με ξύλινη κουτάλα.
Καβουρντίζουμε μέχρι να σκουρύνει το σιμιγδάλι (περίπου 10΄-15΄) και ρίχνουμε το κουκουνάρι και τις σταφίδες.
Ταυτόχρονα βάζουμε το νερό με τη ζάχαρη, λίγο μέλι, μια πορτοκαλόφλουδα και ένα κανελλόξυλο να βράσουν για 5΄.
Μόλις δέσει το σιρόπι, αποσύρουμε την κατσαρόλα από το μάτι και ρίχνουμε το σιρόπι στο σιμιγδάλι.
Χρειάζεται μεγάλη προσοχή γιατί πιτσιλάει δαιμονισμένα.
Ξαναβάζουμε την κατσαρόλα στο μάτι και ανακατεύουμε.
Ο χαλβάς σιγά-σιγά θα αρχίσει να πήζει, να ξεκολλάει από τα τοιχώματα της κατσαρόλας και να μαζεύεται γύρω από την κουτάλα, σημάδι ότι είναι έτοιμος.
Βάζουμε το χαλβά σε φόρμα και τον αφήνουμε να κρυώσει.
Ξεφορμάρουμε και πασπαλίζουμε με κανέλλα.
Τρατάρουμε.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου