... Margaritas ante porcos. Εντάξει, να μη δίνουμε το άγιον τοις κυσίν ούτε τα μαργαριτάρια μας στα γουρούνια. Έλα όμως που και ανάμεσα στα γουρούνια μπορείς να βρεις μαργαριτάρια. Μπορεί να λέμε ‘γουρουνιές’ τις ατασθαλίες τις σχετικές με το φαγητό, τις βούτες στις σάλτσες και τα λάδια, τα ‘βρώμικα’ κάθε λογής, αλλά τα γουρούνια ξέρουν, καμμιά φορά καλύτερα από μας, με τι τρέφονται.
Χαρούπια έτρωγαν και κέρναγαν και τον άσωτο, τα περιφρονημένα χαρούπια που είναι τροφή εξαιρετική. Όχι μόνο για διαχρονικούς ασώτους ή αγίους – ο Αη-Γιάννης ο Βαπτιστής τρεφόταν κυρίως με χαρούπια- ούτε για τους λιμοκτονούντες Έλληνες της Κατοχής, αλλά για τον καθένα και σε κάθε εποχή.
Την έχεις ακουστά τη χαρουπολάτα; Το αντίστοιχο της σοκολάτας είναι, μεθαδόνη για αλλεργικούς στο κακάο ή σκληροπυρηνικούς της υγείας, φτιαγμένη με χαρούπι αντί για κακάο.
Κι αν η Ατθίδα που ύμνησε η Σαπφώ ήταν ‘κι από το γάλα πιο λευκή’, το χαρούπι είναι κι από το γάλα πιο πλούσιο σε ασβέστιο. Και πλούσιο σε φωσφόρο και βιταμίνες Α και Β είναι και το σίδηρό του έχει και το νατριάκι του περιέχει κι ένα σωρό άλλα μεταλλικά στοιχεία.
Την έχεις ακουστά τη χαρουπολάτα; Το αντίστοιχο της σοκολάτας είναι, μεθαδόνη για αλλεργικούς στο κακάο ή σκληροπυρηνικούς της υγείας, φτιαγμένη με χαρούπι αντί για κακάο.
Κι αν η Ατθίδα που ύμνησε η Σαπφώ ήταν ‘κι από το γάλα πιο λευκή’, το χαρούπι είναι κι από το γάλα πιο πλούσιο σε ασβέστιο. Και πλούσιο σε φωσφόρο και βιταμίνες Α και Β είναι και το σίδηρό του έχει και το νατριάκι του περιέχει κι ένα σωρό άλλα μεταλλικά στοιχεία.
Το πιο εντυπωσιακό trivium όμως αφορά τα κουκούτσια του. Είναι τόσο ισοβαρή που αποτελούσαν το πιο αξιόπιστο αντίβαρο για το ζύγισμα του χρυσού ή των διαμαντιών.
Και είναι από το αρχαίο “κεράτιον ”, το ξυλοκέρατο δηλαδή, παραφθορά του οποίου αποτελεί το “χαρούπι ” που προέκυψε και ο διεθνής όρος “καράτι ”.
Αρκετά όμως με το trivial pursuit. Ώρα για τα μάφινς που δε μοιάζουν με τίποτε απ’ όσα έχουμε φάει …
Και είναι από το αρχαίο “κεράτιον ”, το ξυλοκέρατο δηλαδή, παραφθορά του οποίου αποτελεί το “χαρούπι ” που προέκυψε και ο διεθνής όρος “καράτι ”.
Αρκετά όμως με το trivial pursuit. Ώρα για τα μάφινς που δε μοιάζουν με τίποτε απ’ όσα έχουμε φάει …
Μάφινς με χαρουπόμελο
υλικά:
1 και 3/4 κούπας αλεύρι για όλες τις χρήσεις
2 κουτ.γλ. μπέικιν πάουντερ
1/2 κούπα βούτυρο ή μαργαρίνη σε θερμοκρασία δωματίου
1 κούπα χαρουπόμελο
2 αυγά
1 βανίλια
κανέλλα, γαρύφαλλο κατά βούληση
μια πρέζα μοσχοκάρυδο
υλικά:
1 και 3/4 κούπας αλεύρι για όλες τις χρήσεις
2 κουτ.γλ. μπέικιν πάουντερ
1/2 κούπα βούτυρο ή μαργαρίνη σε θερμοκρασία δωματίου
1 κούπα χαρουπόμελο
2 αυγά
1 βανίλια
κανέλλα, γαρύφαλλο κατά βούληση
μια πρέζα μοσχοκάρυδο
Κοσκινίζουμε μαζί το αλεύρι και το μπέικιν.
Χτυπάμε το βούτυρο ν’ αφρατέψει και ρίχνουμε το χαρουπόμελο και τη βανίλια.
Μόλις ομογενοποιηθούν, ρίχνουμε το ένα αυγό και, μόλις ενσωματωθεί στο μείγμα, ρίχνουμε και το δεύτερο.
Προσθέτουμε το αλεύρι κουταλιά-κουταλιά και τελευταία τα κανελλογαρύφαλλα και το μοσχοκάρυδο.
Όταν αναμειχθούν όλα καλά, κλείνουμε το μίξερ και αφήνουμε το μείγμα να ηρεμήσει για 2΄-3΄.
Γεμίζουμε κατά τα 3/4 με ζύμη φόρμες για μάφινς που έχουμε βουτυρώσει και αλευρώσει (δε χρειάζεται αν είναι από σιλικόνη).
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 170 βαθμούς κελσίου, για 25΄-30΄ περίπου.
Μπορούμε να τα πασπαλίσουμε με άχνη αλλά εγώ αρνούμαι να καλύψω τη μελαχρινή, ακατέργαστη ομορφιά τους με λευκά, επεξεργασμένα πέπλα.
Το προφανές ερώτημα που προκύπτει είναι πού μπορεί κανείς να βρει χαρουπόμελο. Υπάρχει σε όλα τα παντοπωλεία με τουρκικά ή αιγυπτιακά προϊόντα και σε πολλά on-line καταστήματα, εξειδικευμένα ή μη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου