Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2010

Τσιζ κέικ με μαρμελάδα δαμάσκηνο …

Αφρίζεις, ξαφρίζεις εγώ θα σε φάω, είπε ο χωριάτης που αγόρασε μια πλάκα σαπούνι νομίζοντας ότι είναι τυρί.
Κάπως έτσι την έπαθα κι εγώ, αν και τελικά μου βγήκε σε καλό. Σε μια από τις συνήθεις περιπλανήσεις μου σε παντοπωλεία και σούπερ μάρκετ, ψάχνοντας για καινούρια προϊόντα ή άλλα που έχουν διαφύγει της προσοχής μου, είδα στα ψυγεία του Carrefour κοντά στα γιαούρτια ένα γαλλικό προϊόν με ετικέτα fromage frais’  Είχε καλά συστατικά, λίγα λιπαρά και συμφέρουσα τιμή. Το βούτηξα λοιπόν πιστεύοντας ότι είχα βρει κάτι αντίστοιχο με την ιταλική ρικότα και μέχρι να φτάσω στο σπίτι το είχα ήδη χρησιμοποιήσει με το μυαλό μου σε ένα σωρό συνταγές.
Ανοίγοντάς το πήρα την πρώτη κρυάδα καθώς ήταν πιο πολύ σαν γιαούρτι, παρά σαν τυρί. Η μικρή ελληνική ετικέτα το έγραφε καθαρά: επιδόρπιο γιαουρτιού αλλά εγώ η γαλλομαθής πού να την προσέξω. Μετά θυμήθηκα το βλάχο της ιστορίας κι αποφάσισα να πράξω αναλόγως.
Με μια μικρή ποσότητα έφτιαξα
ντιπ με πιπεριές Φλωρίνης εμπλουτίζοντάς το με λίγο μανούρι που είχε μείνει στο ψυγείο και το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό.
Αναθάρρησα λοιπόν κι αποφάσισα να το δοκιμάσω και σ’ ένα …


Τσιζ κέικ με μαρμελάδα δαμάσκηνο


ΚΟΜΜΑΤΙ
 

     
υλικά:
1 πακέτο μπισκότα πτι-μπερ
110 γρ. μαργαρίνη
600 γρ. από το εν λόγω τυρί
60 γρ. ζάχαρη άχνη
2-3 ατομικές μερίδες γάλα εβαπορέ (αυτές που βάζουμε στον καφέ)
μαρμελάδα της αρεσκείας μας





Λυώνουμε τη μαργαρίνη σε κατσαρολάκι ή στα μικροκύματα, αλέθουμε τα μπισκότα στο μπλέντερ και τα ανακατεύουμε με τη μαργαρίνη, φροντίζοντας να υγρανθεί να υγρανθεί όλη η ποσότητα. 
Βάζουμε το μείγμα σε φόρμα με στεφάνη και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς κελσίου, για 10΄ περίπου.


ΒΑΣΗ


Χτυπάμε με το σύρμα των αυγών το τυρί με την άχνη και το εβαπορέ. 
 
Δοκιμάζουμε και προσθέτουμε αν θέλουμε κι άλλη ζάχαρη.




Μόλις κρυώσει λίγο η βάση, τη γεμίζουμε με την κρέμα και αφήνουμε το τσιζκέικ στο ψυγείο αρκετές ώρες να σφίξει. 

Απλώνουμε τη μαρμελάδα και σερβίρουμε.


ΠΙΑΤΟ



Ένας από το χωριό εκατέβηκε στη Χώρα, να ψωνίση τυρί. Είδε σαπούνι κι ερώτησε: –Πόσο το τυρί; Ο μπακάλης τού ‘πε: –Πέντε γρόσια. Το είδε φτηνό και του λέει: –Βάλε μου μια οκά!
Στο δρόμο έβγαλε ένα κομμάτι να φάη. Το σαπούνι άφριζε στο στόμα του, μα εκείνος αφ’ την τσιγκουνιά του το ‘τρωγε κι έλεγε: –Τι αφρίζεις και ξαφρίζεις; Τον παρά μου έδωκα, θα σε φάω …

Διήγηση από τη Χίο. Στυλ.Γ. Βίος “Λαογραφία”. Γνωστή και παροιμιακά. Βλ. Ν.Γ. Πολίτου: Παροιμίαι, τόμ.Β΄ (1900) σελ.685, όπου και αρχαίος παρόμοιος μύθος. Το περίπαιγμα είναι διεθνές.

.


 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου