Σφουγγάτα …

… Άσ’ τα σφουγγάτα για αύριο ψωμί να βρούμε απόψε, λέει μια παροιμία εύστοχη και μεστή νοήματος, όπως εξάλλου οφείλουν να είναι οι παροιμίες.
Σφουγγάτο στα περισσότερα νησιά ονομάζουν μια ομελέτα με μπόλικα αυγά, εμπλουτισμένη συνήθως με ντόπια τυριά και λαχανικά, κυρίως κολοκυθάκια. Σε μια συνταγή από την Κύθνο που μου κίνησε το ενδιαφέρον όμως, ως σφουγγάτο αναφέρεται ένα είδος τυροκροκέτας, φτιαγμένο από φρέσκο ανάλατο τυρί.
Να μια καλή ευκαιρία να απαλλαγούμε μια και καλή από τις ύποπτου περιεχομένου τυροκροκέτες που παραγγέλνει με κάθε ευκαιρία η κόρη μου, και να τις αντικαταστήσουμε με σπιτικά και ελληνικότατα …

Σφουγγάτα

υλικά:
250 γρ. ανθότυρο
1 αυγό
1 κουταλάκι γλυκού αλεύρι
δυόσμος φρέσκος ή ξερός
αλάτι, πιπέρι

Λυώνουμε το ανθότυρο με ένα πηρούνι και προσθέτουμε το αυγό, το αλεύρι, το δυόσμο και αλατοπίπερο. 

Ζυμώνουμε καλά με το χέρι, μέχρι να ενωθούν όλα τα υλικά. 

Πλάθουμε μικρά μπαλάκια σε μέγεθος καρυδιού.

 

Τα αλευρώνουμε και τα τηγανίζουμε σε αρκετό λάδι, μέχρι να χρυσίσουν.

Τα βγάζουμε να στραγγίξουν σε απορροφητικό χαρτί.

Σερβίρονται ζεστά και λαχταριστά, ως ορεκτικά ή μεζεδάκι για τσίπουρο ή κρασί.

Υπάρχει και μια ωραία ποντιακή παροιμία για το σφουγγάτο (φούστρο στα ποντιακά): Η μαμή σύρ' τ' ανάγκας κι ο παπάς τρώ' το φούστρον!

.