Τετάρτη 6 Αυγούστου 2014

Γαριδάκι ψητό …

Η καλή νοικοκυρά και με το κουτάλι γνέθει. Σαν βγήκα στον πηγαιμό για τον προορισμό Ιθάκη των φετινών διακοπών, το Φανάρι της Ροδόπης κι όχι της Κων/πολης, δεν ευχήθηκα να είναι μακρύς ο δρόμος. Ήταν από μόνος του. Σχεδόν ατέλειωτος. Κι εγώ τον έκανα ακόμη μακρύτερο περνώντας πρώτα από την Κομοτηνή για τις ετήσιες προμήθειες. Μπόλικη κόκκινη φακή, αφράτα στραγάλια για ξαφνικές λιγούρες και βραδινά τσιπουράκια, δεκάδες βαζάκια θρεπτικό χαρουπόμελο και πετιμέζι για μουστοκούλουρα και πετιμεζόπιτες, μπουγάτσες σε όλες τις αλμυρές και γλυκειές εκδοχές τους, σουτζούκ-λουκούμ και χιλιάάδες τουλουμπάκια και σιροπιαστά.
Και τα ρέστα ντοντουρμά απ’ το Νεντίμ.
Και φυσικά δεν θα έφευγα χωρίς το απαραίτητο πέρασμα από τη δημοτική σκεπαστή αγορά, με τα δεκάδες κρεοπωλεία και το ψαράδικο των ονείρων μου. Ψάρια και θαλασσινά ολόφρεσκα, πρωινά, σε ποικιλία άγνωστη για τα ορεινά μας μάτια και τιμές άγνωστες για το ορεινό μας πορτοφόλι.
Αγάπη μου, μπορείς να συρρικνώσεις το ψαράδικο για να το πάρω μαζί μου;
Κι εκείνος δεν απάντησε, γι’ αυτό περιορίστηκα και παρηγορήθηκα με μισό κιλό λαχταριστό γαριδάκι, που στην ανάγκη θα έτρωγα και ωμό.
Περασμένες τρεις φτάσαμε στο κατάλυμα, ωραιότατο το διαμέρισμα, ευάερο, ευήλιο και ξαγκούσιο, αλλά με ένα εμφανές μειονέκτημα. Το κουζινάκι αποτελούνταν από δύο μόνο μάτια ελάχιστα μεγαλύτερα από τα ομώνυμα αυγά και δεν είχε καθόλου μαγειρικά σκεύη.
Και το γαριδάκι των ονείρων μου;
Πώς θα το μαγειρέψω;
Ό
χι όπως ήξερες νύφη αλλ’ όπως ήβρες. Είχα μαζί μου μόνο ένα αντικολλητικό ταψάκι πίτσας κι αποφάσισα να το χρησιμοποιήσω σαν επιφάνεια ψησίματος. Θυμήθηκα και το Jamie Oliver που πάντα έλεγε –ευαγγέλιο τα λόγια σου αγόρι μου- πριν ψήσουμε κάτι να ζεσταίνουμε πολύ καλά το σκεύος χωρίς λάδι, το οποίο καίγεται και καπνίζει. Αυτό ακριβώς έκανα.
Έ
βαλα το μάτι στο 5 και το ταψάκι επάνω του άδειο. ΄Όταν έκαψε καλά το χαμήλωσα στο 4 και έβαλα σε δόσεις το γαριδάκι. Το άφησα να μαγειρευτεί γυρίζοντάς το τακτικά για να ψηθεί απ’ όλες τις πλευρές. Δε χρειάστηκε καθόλου αλάτι, η θαλασσινή αλμύρα που είχε κρατήσει ήταν παραπάνω από αρκετή.
Το γαριδάκι μικρό, λαχταριστό και τραγανό, κράτησε ατόφια τη φυσική του γεύση και νοστιμιά. Και φαγώθηκε ολόκληρο, κατευθείαν απ’ το ταψάκι …



Γαριδάκι ψητό


ΕΤΟΙΜΕΣΨΗΣΙΜΟΚΟΝΤΙΝΟAND THEN THERE WERE NONE










Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου