Υπάρχουν ήδη δυο ταινίες με τίτλο Betrayed, μια του 1954 και μια του 1988.
Εγώ θα γυρίσω την τρίτη και καλύτερη. Γιατί δεν θα είναι ούτε κατασκοπευτικό θρίλερ ούτε ανατριχιαστική καταγραφή ρατσιστικής δράσης.
Ένα οικογενειακό δράμα θα είναι βγαλμένο απ’ τη ζωή, για μια μάνα προδομένη απ’ την ίδια της την κόρη. Την κόρη τη μονάκριβη, την πολυχαϊδεμένη, που επί δεκαπέντε συναπτά έτη αρνιόταν πεισματικά όχι μόνο να φάει αλλά ακόμη και να δοκιμάσει μανιτάρια.
Κι η δόλια μάνα αγόγγυστα, αδιαμαρτύρητα κι ακούραστα, χρόνια και χρόνια στον τροχό ξεψείριζε τις πίτσες απομακρύνοντας και το τελευταίο ίχνος του απεχθούς μύκητα, μαγείρευε χώρια τη μια πέστροφα για να μη μολυνθεί από τα μανιτάρια της συνταγής, πάλευε απεγνωσμένα να κρατήσει παλάντζα ανάμεσα στο μανιταρολάτρη σύζυγο και τη μανιταρομάχο κόρη.
Κι η δόλια μάνα αγόγγυστα, αδιαμαρτύρητα κι ακούραστα, χρόνια και χρόνια στον τροχό ξεψείριζε τις πίτσες απομακρύνοντας και το τελευταίο ίχνος του απεχθούς μύκητα, μαγείρευε χώρια τη μια πέστροφα για να μη μολυνθεί από τα μανιτάρια της συνταγής, πάλευε απεγνωσμένα να κρατήσει παλάντζα ανάμεσα στο μανιταρολάτρη σύζυγο και τη μανιταρομάχο κόρη.
Μέχρι το Σάββατο κι απόβραδο και ασετυλίνη, που η άκαρδη κόρη γύρισε από φιλικό σπίτι. Ευδιάθετη, γελαστή κι ενθουσιασμένη …
- Καλώς τηνε την πέρδικα τη μοσχαναθρεμμένη,
τι έφαγες, κοκώννα μου, και μού ’ρθες χορτασμένη;
- Hi μανουλίτσα, άργησα λιγάκι
γιατί μας είχαν φτιάξει ένα φίνο φαγητάκι,
κοτόπουλο μας τάισαν μαζί με μανιτάρια,
έγλειψα και πιάτο και χέρια και ποδάρια.
- Αλοίμονό μου η δύσμοιρη, δεν είμαι και οσία
να στρέψω τ’ άλλο μάγουλο σε τέτοια προδοσία,
κοίτα να δεις που τό ’βαλε αμέτι μουχαμέτι
τώρα εις τα γεράματα να γίνω Καραμπέτη
και Κάλλας ή και Παξινού
κι αν ήμουν πιο ψηλούλι,
όλοι θα μ’ αναγνώριζαν στη Μήδεια-Κιμούλη.
- Καλώς τηνε την πέρδικα τη μοσχαναθρεμμένη,
τι έφαγες, κοκώννα μου, και μού ’ρθες χορτασμένη;
- Hi μανουλίτσα, άργησα λιγάκι
γιατί μας είχαν φτιάξει ένα φίνο φαγητάκι,
κοτόπουλο μας τάισαν μαζί με μανιτάρια,
έγλειψα και πιάτο και χέρια και ποδάρια.
- Αλοίμονό μου η δύσμοιρη, δεν είμαι και οσία
να στρέψω τ’ άλλο μάγουλο σε τέτοια προδοσία,
κοίτα να δεις που τό ’βαλε αμέτι μουχαμέτι
τώρα εις τα γεράματα να γίνω Καραμπέτη
και Κάλλας ή και Παξινού
κι αν ήμουν πιο ψηλούλι,
όλοι θα μ’ αναγνώριζαν στη Μήδεια-Κιμούλη.
Μα πρέπει να λογικευτώ - παιδί μου είν’ η προδότρα
δεν πρέπει να παρασυρθώ, ας το ζυγίσω πρώτα …
καλύτερα να ενδυθώ τη Μήδεια του Μποστ
και για ένα μήνα ολόκληρο να την ταΐζω τοστ* …
Χυλοπίτες με μανιτάρια
υλικά:
500 γρ. μανιτάρια
1 μεγάλο κρεμμύδι
2-3 μεγάλες ντομάτες στον τρίφτη ή 1 κουτί κονκασέ
1 κουταλιά πελτές ντομάτας
ζεστό νερό ή ζωμός
λίγο κρασί
250 γρ. χυλοπίτες
τριμμένη γραβιέρα ή ξηρή μυζήθρα
προαιρετικά:
μπαχάρι
Χοντροκόβουμε το κρεμμύδι και το αχνίζουμε σε λίγο νερό να μαλακώσει.
Ρίχνουμε 2-3 κουταλιές λάδι και τα μανιτάρια κομμένα σε φέτες.
Τα σωτάρουμε μαζί σε δυνατή φωτιά μέχρι τα μανιτάρια ν’ αρχίσουν να βγάζουν τα υγρά τους.
Σβήνουμε με το κρασί κι όταν εξατμιστεί, ρίχνουμε τη ντομάτα και τον πελτέ διαλυμένον σε λίγο νερό.
Αφήνουμε να πάρουν 2-3 βράσεις και προσθέτουμε αρκετό ζεστό νερό ή ζωμό, γιατί θα βράσουμε τις χυλοπίτες μέσα στη σάλτσα.
Αλατοπιπερώνουμε, ρίχνουμε μερικούς κόκκους μπαχάρι, σκεπάζουμε την κατσαρόλα και σιγοβράζουμε μέχρι να μαλακώσουν τα μανιτάρια.
Ξεσκεπάζουμε την κατσαρόλα, δυναμώνουμε λίγο τη φωτιά και ρίχνουμε τις χυλοπίτες, ανακατεύοντας στην αρχή για να μην κολλήσουν.
Τις βράζουμε σύμφωνα με τις οδηγίες στη συσκευασία, προσθέτοντας αν χρειαστεί λίγο νερό.
Φροντίζουμε στο τέλος να υπάρχει λίγο ζουμί στο φαγητό γιατί κρυώνοντας οι χυλοπίτες θα το τραβήξουν.
Αφήνουμε το φαγητό να ηρεμήσει για 10΄.
Σερβίρουμε πασπαλίζοντας, αν θέλουμε, με τριμμένο τυρί.
* Μα σαν το καλοσκέφτηκα, το ίδιο βράδυ κιόλα,
έφτιαξα για την κόρη μου γιομάτη κατσαρόλα
κι αν πιάτο είν’ η εκδίκηση που το σερβίρουν κρύο,
θα τρώει τις χυλοπίτες της κρύες απ’ το ψυγείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου