Όταν ήμαστε μικροί και κάπως μεγαλύτεροι, το μόνο κρεπ που ξέραμε ήταν εκείνη η χοντρή κίτρινη σόλα σε παπούτσια και μποτάκια που τα έκανε δημοφιλή και περιζήτητα μιας κι εξασφάλιζε ζεστασιά στο πόδι και προστασία από τα νερά –ό,τι έπρεπε δηλαδή για μας που καθημερινά κάναμε ποδαράτα τη διαδρομή σπίτι-σχολείο-σπίτι-αγγλικά και πάει λέγοντας.
Η κόρη μου βέβαια, έτη φωτός μακριά από τα δικά μας βιώματα και την εποχή μας την οποία συχνά αποκαλεί χαϊδευτικά ή ειρωνικά παλαιολιθική, ξέρει μόνο την κρεπ σουζέτ και τις δεκάδες κρεπερί που από τη δεκαετία του ’90 και μετά ξεφύτρωσαν σα μανιτάρια σε κάθε πόλη και χωριό.
Αν τύχει να βρεθώ βραδάκι στο κέντρο και χτυπήσει το τηλέφωνό μου γύρω στις 7 ξέρω ποιος θα είναι. Η δυχατέρα μου.
Ξέρω και τι θα μου πει. Γυρίζοντας θα μου φέρεις κρεπούλα;
Ξέρω και τι κρεπούλα. Άσπρη, μαύρη (σοκολάτα εννοείται) και μπισκότο.
Προχτές όμως θυμήθηκα ότι αν δώσεις σε έναν πεινασμένο ένα ψάρι ή μια κρέπα, θα χορτάσει για μια μέρα, ενώ αν τον μάθεις να ψαρεύει –ή να φτιάχνει κρέπες- θα χορταίνει σε όλη του τη ζωή.
Κι αποφάσισα να τη μάθω να φτιάχνει κρέπες.
Δεν είναι δα και πυρηνική φυσική …
Κρέπες γλυκιές
υλικά:
1 κούπα αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 κούπα γάλα
1 αυγό
2 κουταλιές λυωμένη μαργαρίνη ή αραβοσιτέλαιο
1/2 κουταλάκι ζάχαρη
μια πρέζα αλάτι
Κοσκινίζουμε το αλεύρι και ρίχνουμε τη ζάχαρη και το αλάτι.
Χτυπάμε το αυγό με το μισό γάλα, κάνουμε μια λακουβίτσα στο αλεύρι και ρίχνουμε το μείγμα ανακατεύοντας με τον αυγοδάρτη.
Ρίχνουμε το υπόλοιπο γάλα και τη μαργαρίνη.
Αν χρειαστεί, προσθέτουμε λίγο αλεύρι ακόμη μέχρι να έχουμε έναν παχύρρευστο χυλό χωρίς σβώλους.
Σκεπάζουμε με πετσέτα και αφήνουμε το χυλό μισή ώρα να ηρεμήσει.
Αλείφουμε με ελάχιστο λάδι ή μαργαρίνη ένα μέτριο αντικολλητικό τηγάνι.
Όταν ζεσταθεί, ρίχνουμε ποσότητα ίση με τα 2/3 ενός φλυτζανιού καφέ κουνώντας ταυτόχρονα το τηγάνι κυκλικά για να καλυφθεί όλη η επιφάνεια και να σχηματιστεί η κρέπα.
Μόλις οι άκρες πάρουν χρώμα, γυρίζουμε την κρέπα με σπάτουλα ή πετώντας την στον αέρα.
Μετά την πρώτη κρέπα, χαμηλώνουμε λίγο τη φωτιά και συνεχίζουμε με τον ίδιο τρόπο, αλείφοντας κάθε φορά το τηγάνι με ελάχιστο λάδι.
Όσο για τη γέμιση, αυτή εξαρτάται αποκλειστικά από τις προτιμήσεις του καθενός.
Εμείς φτιάξαμε κρέπες με σοκολάτα και γλυκό βύσσινο, με μέλι και μπανάνα ή και με σκέτο μέλι και κανέλλα.
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου